kawałki nieheblowane

kawałki nieheblowane / unplaned timber

	kawałek nieba / piece of sky rzeka / river śniadanie na trawie / breakfast on the grass jadą taborem Cygany / here come the Gypsies Ciebie wołam / I call for you jesienna opowieść / autumn story na Kleparzu / on the srteet chwila ciszy / moment of silence

KAWAŁEK NIEBA / PIECE OF SKY
kawałek nieba
szary jak cholewa
suchy ciepły koc
stół wina i chleba
z ziemniakami żur

kawałek ziemi
zielony jak łąka
nad nią pszczeli rój
gdzie codzienna orka
życiodajny gnój

kawałek stołu
ozdoba pokoju
dębowy płaski świat
zasiada pospołu
gość, sąsiad i brat

kawałek drzewa
od ziemi do nieba
jak człowieczy los
owocem rośnie,
hardzieje, dojrzewa
po siekiery cios

rzeka / river
uderzył piorun, otworzył ziemię
z otwartej rany woda wypływa

wściekła i głośna, spieniona grzywa
podrywa głazy, drzewa wyrywa

jednemu życie, innemu gnicie
schodzi w dolinę, wstęgą się wije

przecina pola jej zimna wola
podmywa domy, pola zalewa

jednemu życie, innemu gnicie
wartko w wyżynie, cicho w dolinie

tak rzeka płynie, nigdy nie zginie

ŚNIADANIE NA TRAWIE / BREAKFAST ON THE GRASS

mój przyjacielu, spocznij na dywanie

natura nam hojnie nakryła posłanie

w bukłaku woda i bochenek chleba

siedzimy razem, więcej nic nie trzeba

mój przyjacielu, dzięki za spotkanie

dobiega końca na trawie śniadanie

zaraz pójdziemy każdy własną drogą

góra się z góra schodzi, a ludzie nie mogą

nie wróci do dzbanka rozlane mleko

w jedna tylko stronę płynąć może rzeka

a wiec mi żegnaj człowieku poczciwy

kto siebie nie kocha ten jest nieszczęśliwy

kto kochać nie umie ten jest nieszczęśliwy

JADĄ TABOREM CYGANY / HERE COME THE GYPSIES

jadą taborem, idą taborem Cygany

w wozach trzymają pierzyny

wieczorem obóz, pod lasem obóz rozkładają
Prócz swoich pieśni nic nie mają

gitary dźwiękwypełnia czas

płynie ze śpiewem w ciemny las

i każda gwiazda jest tak bliska

jak iskra boża, żar z ogniska

nad ranem dym jeszcze się tli
w pierzynach ródcygański śpi

głód się zakrada, chłód się zakrada do namiotu

czas ruszać w drogę, nieznaną drogę bez powrotu

ujdą z taborem, pójdą z taborem Cygany

jak dym z ogniska, jak dym z ogniska rozwiany

tylko ta pieśń, wędrowna pieśń pozostaniei

i wiatr i nasze śpiewanie

CIEBIE WOŁAM / I CALL FOR YOU

w sieci dróg
w matni snów
w mroku snów
ciebie wołam

w ogniu spraw

w deszczu kłamstw

w burzy skarg

ciebie wołam

w blasku sław
w cieniu prawd

w świetle dnia

ciebie wołam

JESIENNA OPOWIEŚĆ / AUTUMN STORY
kochałem cię wczoraj
na wieczność
na serio
na pewno
na wino czerwone
do bramy
wieczorem
szłaś ze mną

przed deszczem i chłodem
zawodem
ukryłem
się w tobie
wymarłą ulicą
płynęła
jesienna opowieść

i księżyc surowy
odkrywał
rozświetlał
twe piękno
w szarości poranka
twe oczy
i róże
już więdną

NA KLEPARZU / ON THE STREET

stolico bezdomnych, królewski Krakowie

gdyby nie koledzy, szczezłbym w Grębałowie

teraz stoję na Kleparzu, dajcie mi jakąś robotę

bo zdychać nie będę jak kundel pod płotem

tutaj nawet tramwaj staje na zakręcie

zanim wjedzie w pętlę przy miejskim areszcie
na przystanku Monte mury odrapane

za drutem kolczastym dusze podejrzane

a ja stoję na Kleparzu, dajcie mi jakąś robotę

co zarobię to przepiję, nie myślę co będzie potem

a na Towarowym koczują panowie

roztworem siarkowym reperują zdrowie

na ławkach dworcowych śnią nocne koszmary

że pozamykali w mieście wszystkie mleczne bary

a ja stoję na Kleparzu, dajcie mi jakąś robotę

co zarobię to przepiję, nie myślę co będzie potem

jedzie szybki tramwaj przez Długą ulicę

dokąd tor prowadzi? W pętlę w szubienicę

ale ja nie zginę choć daleko do dnia

kiedyś znów wypłynę jak dobiję do dna

teraz stoję na Kleparzu czekam na jakąś robotę

jak dobiję do dna, pomyślę co będzie potem

CHWILA CISZY / MOMENT OF SILENCE

chwila ciszy, mała iskra

błyska i w ciemności pryska

i dogasa już ognisko

żar z popiołem, i to wszystko

choć bez domu żyć nie mogę

muszę ruszać znowu w drogę

jak krakowska dekadencja

byt dla siebie – egzystencja

życia projekt, nić pajęcza
w wielkim lesie bez pojęcia
pośród drzew, co zaraz runą
sennych marzeń złote runo

idę dalej, chociaż trwoga
daremnie nie wzywam Boga
spacerowicz, mały książę
kilka cudów ujrzeć zdążę

a największy kiedy wrócę
kiedy ciężki plecak zrzucę
zdejmę buty zakurzone
stopy zwolnię poranione

gdy przemierzę wreszcie drogę

bez początku i bez końca

wrócę od swojego wschodu

do zachodzącego słońca

Hebanowski

(1-8) teksty, głos, muzyka, gitara

Krystian "Abu Kadar" Pisowicz
(1) darbuka

Jarosław "Owsikowski" Michalski
(2,6,8) klawisze

Max Szelęgiewicz
(1-8) realizacja dźwięku

Anna Zabdyrska
projekt graficzny